"Сөннәтче бабай"

Беренче карашка – ул үз эшенә мөккиббән гади генә авыл карты. Әмма Корбанколый картның гадилеге гади генә түгел. Бабай сөннәткә утырту белән генә шөгыльләнми, бусагасына килеп елышкан, адашкан җаннарга өмет тә өләшә, юл да күрсәтә. Гомере буе тугырылык саклаган гореф- гадәтләрне, кыйммәтләрне киләчәк буынга тапшырырга омтыла. Бу дөньяда үзеңнән соң лаеклы дәвамчы калдыру – иң зур бәхет түгелмени?

Гаяз Исхакыйның "Сөннәтче бабай" , «Ул әле өйләнмәгән иде...», «Остазбикә», «Кәләпүшче кыз», «Ике йөз елдан соң инкыйраз» әсәрләренә нигезләнеп эшләнгән спектакль – үзенә күрә бер новеллалар дисбесе. Аның авторлары – Булат Минкин белән Ландыш Әбүдарова – бүгенге көн чынбарлыгыннан үткәнгә күпер суза һәм киләчәккә караш ташларга чакыра.

Искакыйдан соң узган бер гасыр арасында без ни дәрәҗәдә яңгыраш кичердек? Әллә, киресенчә, читкәрәк тайпылдык яки чигендекме?